Եկել եմ ` պտղեմ

Գարունն ասում է` դուրս եկ անձավից,

Տե՛ս, թե ինչպես եմ զմրուխտ փթթել,

ելիր պատյանից մորմոքվող ցավի,

քեզ համար եմ ես գյուտեր պրպտել:

Բույրով ու կանչով լցրել եմ եթեր.

Դու՛, սերմնացանդ հույսի և հույզի,

ինչպե՞ս կարող ես ինձնից ընկրկել,

եկե՛լ եմ, ասա, պարտքերդ ուզիր:

Իմ թարմ փայլերին այնքան է սազում

այրական հասուն ծիրանագույնդ.

Տե՛ս, խենթությունս շուրջդ նվաղում,

կարծր կրծքիդ է փարվում անկումս:

Գարունն ասում է` պերճանք եմ հյուսել,

սակայն տխուր է այս մենապարս,

լեռան ոգիներ, շուրթերով կայծեղ

գովեք մայրացման ըմբոստ պայքարս:

Եվ ներող եղեք խաղեր-նազերիս,

դեռ ինքնահավան աղջիկ եմ խելառ,

օրհնություն շաղեք ծաղկած վարսերիս,

առնության շնչով արբեցրեք հիմա...

Գարունն ասում է` բերկրանք եմ բերել

կարոտով փնջած նրբաբեմելիս,

ձեր տոթ գգվանքին պիտի համբերեմ .

եկել եմ ` պտղեմ, եղե՛ք ակնալից:

21.04.2013 թ., Ալավերդի

«Քեզ» շարքից

Աշոտ ՄԻՐԶՈՅԱՆ

Մեկնաբանություններ